Bridgerton, de hitserie van Shonda Rhimes’ productiehuis Shondaland, die te zien is op Netflix, heeft sinds zijn debuut in december 2020 een aanzienlijke impact gemaakt op zowel de kijkers als de cultuur. Gebaseerd op de populaire boekenreeks van Julia Quinn, neemt Bridgerton ons mee naar het Regency-tijdperk van het begin van de 19e eeuw in Londen, waar de elite zich bezighoudt met hun sociale verplichtingen, romances en intriges.
Het verhaal volgt de Bridgerton-familie, bestaande uit acht broers en zussen, en hun zoektocht naar liefde en geluk binnen de gecompliceerde hiërarchie van de hoge maatschappij. De eerste seizoenen richten zich voornamelijk op de oudste dochter, Daphne Bridgerton (Phoebe Dynevor), en haar romance met de mysterieuze Duke of Hastings, Simon Basset (Regé-Jean Page). De serie slaagt erin om de spanningen en de druk van het zoeken naar een geschikte echtgenoot of echtgenote tijdens het seizoen – wanneer debutanten worden geïntroduceerd aan de samenleving – op een meeslepende en visueel indrukwekkende manier in beeld te brengen.
Een van de meest opvallende aspecten van Bridgerton is de gedurfde en moderne benadering van een historisch drama. De serie valt op door zijn diverse cast, wat een verfrissende breuk is met de conventionele en vaak exclusieve representaties van de Regency-periode. Dit bewuste castingbeleid helpt om de serie relevant en herkenbaar te maken voor een hedendaags publiek. Vooral de casting van de Queen Charlotte (Golda Rosheuvel) als een zwarte vrouw en het prominente subplot over ras en klasse geven de serie een eigentijdse draai die zowel gewaardeerd als bekritiseerd wordt.
Wat de productie verder onderscheidt, is het visuele spektakel. De weelderige kostuums, ontworpen door Ellen Mirojnick, zijn rijk aan details en kleuren en dragen bij aan de betoverende sfeer van de show. De zorgvuldig gereconstrueerde sets en extravagante feesten versterken het gevoel van luxe en romantiek dat centraal staat in Bridgerton. Bovendien is de soundtrack, bestaande uit klassieke bewerkingen van moderne popnummers, een briljante vondst die de serie een extra dimensie geeft.
Het verhaal zelf zit vol dramatische wendingen, romantische verwikkelingen en scherpzinnige dialogen. De anonimiteit van Lady Whistledown, een roddelbladschrijfster die de geheimen van de Londense elite onthult, voegt een extra laag spanning en mysterie toe. De stem van Julie Andrews als Lady Whistledown is een bijzonder genot en tilt de serie naar een hoger niveau.
Hoewel Bridgerton veel lof heeft gekregen, zijn er ook kritieken. Sommigen vinden de serie te soapachtig en bekritiseren de soms voorspelbare plotwendingen en clichés. Ook de historische onnauwkeurigheden en de vrijheid die genomen is met bepaalde culturele en sociale aspecten van die tijd, kunnen puristen afschrikken.
Al met al is Bridgerton een verfrissende en meeslepende serie die historische romantiek combineert met moderne sensibiliteit. De serie weet een breed publiek te bereiken door zijn aantrekkelijke mix van drama, humor, en esthetische pracht. Het is een show die niet alleen entertaint, maar ook discussie oproept over representatie en diversiteit in historische contexten. Bridgerton is daarmee een waardige toevoeging aan het steeds diverser wordende landschap van televisieproducties en een aanrader voor iedereen die houdt van romantiek, intriges en visueel spektakel.
